Σύμφωνα με τους δρ. Νικόλαος Κοζέη, Διευθυντή Παιδοοφθαλμολογικού Κέντρου Ελλάδος και την κυρία Άρτεμις Κ. Τσίτσικα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Εφηβικής Ιατρικής ΕΚΠΑ και Επιστημονική Υπεύθυνος Μονάδας Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) στη Β΄ Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ – Νοσοκομείο Παίδων “Π. & Α. Κυριακού”.
Η επαναστατική είσοδος της ψηφιοποίησης στην εκπαίδευση ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 με στόχο τον εκσυγχρονισμό της διδασκαλίας και την ευρύτερη πρόσβαση στη γνώση. Προγράμματα όπως το πρωτοπόρο E-Rate (1996) στις ΗΠΑ και οι εθνικές στρατηγικές ψηφιακές εκπαίδευσης στην Ευρώπη συνέβαλαν στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας στα σχολεία. Την περίοδο 2001-2010, η παραγωγή φθηνών tablets και η αυξημένη συνδεσιμότητα ενίσχυσαν τη χρήση ατομικών συσκευών από τους μαθητές εισάγοντας μια νέα εποχή στην εκπαίδευση. Από το 2011, η δημιουργία της Google Classroom και οι πρωτοβουλίες της UNESCO προς τις κυβερνήσεις, συνετέλεσαν ώστε η τεχνολογία να γίνει αναπόσπαστο μέρος της μάθησης. Ενώ όπως είναι γνωστό, η πανδημία COVID-19 επιτάχυνε τη διαδικασία, καθιστώντας την ψηφιακή εκπαίδευση απαραίτητη για δισεκατομμύρια μαθητές. Ενδεικτικά, η Σουηδία από το 2016 πρωτοστατεί και επιδιώκει με υψηλές επιδόσεις στο διεθνές πρόγραμμα εκπαιδευτικής αξιολόγησης PISA να γίνει η πιο ψηφιοποιημένη εκπαιδευτικά χώρα στον κόσμο.
Το 2017 η Σουηδία υιοθέτησε την εθνική στρατηγική “Digital First”, με στόχο τον πλήρη ψηφιακό μετασχηματισμό της εκπαίδευσης: κάθε μαθητής να διαθέτει συσκευή, να καλλιεργούνται ψηφιακές δεξιότητες από τη προσχολική ηλικία, να διδάσκεται προγραμματισμός από το Δημοτικό σχολείο και να δημιουργηθούν εθνικές ψηφιακές βιβλιοθήκες και πλατφόρμες μάθησης. Ως το 2022, η ψηφιοποίηση κάλυψε όλες τις βαθμίδες, αντικαθιστώντας τα έντυπα βιβλία και τις παραδοσιακές μεθόδους. Η εκτεταμένη όμως χρήση ψηφιακών μέσων προκάλεσε πολύπλευρους προβληματισμούς σε γονείς, παιδαγωγούς και επιστήμονες καθότι τα παιδιά εμφάνισαν συμπτώματα όπως μειωμένη συγκέντρωση, πτώση σχολικών επιδόσεων, διαταραχές ύπνου, οπτική κόπωση και αύξηση της μυωπίας και σύμφωνα με μελέτες αυξήθηκαν τα ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα όπως άγχος, κατάθλιψη και μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση.
Η Σουηδία, συνειδητοποιώντας τις εξελίξεις αυτές αναθεώρησε το μοντέλο “Digital First” και υιοθέτησε μια πιο ισορροπημένη εκπαιδευτική πολιτική, που προέτρεπε σε επιστροφή στα έντυπα βιβλία και στη χειρόγραφη γραφή στις πρώτες τάξεις, σε περιορισμό της χρήσης οθονών στις προσχολικές ηλικίες, σε απαγόρευση απαγόρευση κινητών τηλεφώνων στα σχολεία και στη χρήση ψηφιακών εργαλείων μόνο όταν υπάρχει σαφής παιδαγωγικός σκοπός. Ενώ παράλληλα θεσπίστηκαν εθνικοί κανόνες χρήσης οθονών εκτός σχολείου, με αυστηρά χρονικά όρια: καμία χρήση για παιδιά κάτω των 2 ετών, έως 1 ώρα ημερησίως για ηλικίες 3–5 ετών, 2 ώρες για παιδιά 6–12 ετών και έως 3 ώρες για εφήβους.
Συνολικά, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι η τεχνολογία είναι χρήσιμη στην εκπαίδευση μόνο όταν εφαρμόζεται με μέτρο, παιδαγωγικό σκοπό και ισορροπία μεταξύ ψηφιακών και παραδοσιακών μεθόδων.
Αναλυτικότερα εδώ.
